วันอังคารที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551

สุขสันวันวาเลนไทน์



วาเลนไทน์ คือ วันที่ระลึกถึงนักบุญเซนต์ วาเลนไทน์ ( Saint Valentine ) ผู้ที่เปี่ยมไปด้วยความรัก และความปรารถนาดี ต่อเพื่อนมนุษย์ อย่างแท้จริง แต่เขาต้องมาจบชีวิตลง ด้วยการรับโทษประหารในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 270 หรือเมื่อประมาณ 1,736 ปีมาแล้ว
เซนต์ วาเลนไทน์ โดนจับเข้าคุก ข้อหานับถือศาสนาคริตส์ ในขณะที่เขาถูกจับเข้าคุกนั้น เขาได้พบรัก กับสาวตาบอดคนหนึ่ง ด้วยความรักที่ เซนต์ วาเลนไทน์ มีต่อสาวคนรัก เขาจึงอธิฐานให้สาวคนรักของเขา ได้กลับมามองเห็นอีกครั้ง จากเหตุการณ์ในครั้งนี้ จึงทำให้ผู้คุม และครอบครัวของเขา หันกลับมานับถือศาสนาคริสต์ สร้างความไม่พอใจ ให้กับจักรพรรดิคลอดิอุสที่ 2 ของโรม เป็นอย่างมากพระองค์ ถึงกับทรงกริ้วมาก และรับสั่งให้ลงโทษวาเลนตินัสอย่างหนัก ด้วยการโบย และนำไปประหารชีวิตด้วยการตัดศีรษะ คืนสุดท้าย ก่อนโดนประหาร เขาได้เขียนจดหมายสั้น ๆ เพื่อเป็นการอำลาหญิงคนที่รักของเขา และลงท้าย ข้อความในจดหมายว่า “จากวาเลนไทน์ของเธอ” รุ่งขึ้นของเช้าวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 270 วาเลนตินัส ได้ถูกนำไปประหารชีวิตด้วยการตัดศีรษะ และนำศพไปฝังไว้ที่เฟลมิเนี่ยนเวย์ คนทั่วไปประทับใจ กับเรื่องราวความรักของเขา จึงถือเอาวันที่ 14 กุมภาพันธ์ของทุกปีเป็น “วันวาเลนไทน์” ภาษาอังกฤษเรียกว่า Saint Valentine’s Day หรือ Valentine’s Day ซึ่งก็คือ “วันแห่งความรัก” นั่นเอง


วันวาเลนไทน์นี้ขอให้ทุกคนมีความสุข สมหวังในความรักทุกประการ

จงรักให้เป็น และความรักจะอยู่กับเราไปตลอด

...คุณครูโต๊ดรักทุกคน...

ภาพที่ทำให้ครูโต๊ดรู้สึกดี






อาจารย์ผู้ประเสริฐ .......ให้กำเนิดเกิดวิชา
ความรู้นั้นมีค่า....... เปิดตำราหาข้อมูล
อาจารย์นั้นใจดี .......สอนให้มีบวกลบคูณ
ศิษย์ปัญญาเพิ่มพูล .......ไม่มีสูญมลายไป
ถึงคราศิษย์แทนคุณ .......ไม่มีวุ่นจัดงานใหญ่
เสร็จแล้วงานของใคร .......ไม่ต้องถามงานคุณครู
ครูนี้เป็นผู้ประเสริฐ...........ให้ศิษย์เก็บวิชา
ครูให้ปัญญา.....................เปิดตำราไป
ก็เห็นสิ่งที่ครูอบรม............ไม่เหมือนกับใคร
ที่นำปัญญามาให้...............จนศิษย์อยากเรียน
ถึงครูเขี่ยนตี......................ศิษย์ก็ดีใจ
ถึงจะตอบแทนครูอย่างไร...ก็ไม่หมด
ครูคือผู้นำทาง...ศิษย์ไม่ห่างไม่หันเห
น้ำใจดั่งทะเล....ไม่รวนเรไม่เปลี่ยนตน
น้ำใจนั้นงามแท้....เปรียบเช่นแม่ที่อดทน
น้ำใจครูส่งผล...ศิษย์ทุกคนนั้นได้ดี
น้ำใจมาที่หนึ่ง....ศิษย์ติดตรึงในใจนี้
ศิษย์จะสามัคคี....เป็นคนดีของสังคม

ครูเปรียบดั่งเข็มทิศ.....นำทางศิษย์เกิดความรู้
ซึ้งในพระคุณครู.....ศิษย์ทุกผู้รู้ทดแทน
พระคุณของครูนั้น.....มากกว่าพันหรือเงินแสน
ศิษย์นั้นไม่ขาดแคลน.....ความรู้แน่นเพราะคุณครู
น้ำใจครูงามล้น.....ศิษย์เกิดผลมีความรู้
เพราะครูช่วยค้ำชู.....ให้ความรู้คู่ความดี
ศิษย์นั้นขอแทนคุณ.....ผู้ค้ำจุนไม่หน่ายหนี
คุณครูผู้แสนดี............ศิษย์คนนี้รักคุณครู









คำสอนดีดีที่คุณครูอยากให้

คำว่า "การให้" มันเหมือนสิ่งที่เราต้องเสียสละ หรือต้องให้ในสิ่งที่เรารัก เราชอบ แต่ถ้าเราไม่รู้จักคำว่า "ให้"
เราคงจะไม่รู้จักความสุข เพราะความสุขที่เราเอาจากคนอื่นมามันยังทำให้เราสุขไม่พอ
แต่ถ้าเราให้คนอื่นแล้วคนอื่นมีสุข นั่นแหละคือ "ความสุขที่แท้จริง"
...คุณครูโต๊ด...

อยากบอกต่อ

ความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรามันก็คือความสุขที่สุดแล้ว อย่าไปกังวลกับสิ่งนั้นเลย เพราะมันจะทำให้เราเป็นทุกข์ปล่าว ๆ จงตั้งใจในสิ่งที่เราอยากทำ และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด หากหมดกำลังใจหาอะไรทำที่ทำให้สบายใจ เช่นฟังเพลง ขอแนะนำเพลง "คนล่าฝัน" , "live and Learn" , "ทะเลใจ" อาจทำให้รู้สึกดีขึ้น ...คุณครูโต๊ด...

วันอังคารที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551

สวัสดีปีใหม่จีน




ปีใหม่จีนปีนี้ของให้ทุกคนมีความสุข


คิดสิ่งใดให้สมปรารถนา


ชีวิตพบแต่ความสุขตลอดไป

เพื่อนคณิตหมายเลข 8


อันตัวผมมีชื่อว่า "คุณครูโต๊ด" ชีวิตและโชคชะตาได้พัดพาให้ผมได้มาอยูที่มหาวิทยาลัยบูรพา ทำให้เราทั้งแปดที่ไม่เคยได้รู้จักกันมาพบกัน ในศึกษาศาสตร์สอนเลขนั่นเอง จัดเป็นเพื่อนใหม่ครั้งแรกในรั้วมหาวิทยาลัยเป็นว่ามารู้จักพวกนี้กันเลย

1.เบนซ์ คนนี้เนี่ยนะไม่อ้วนจัดว่าหุ่นดี แค่อวบไปนิดหน่อย แต่ความอวบของเธอไม่เป็นอุปสรรคกับชีวิตของเขาเขาจัดว่าเป็นที่พึ่งทางการเรียนได้อย่างดีเยี่ยมจัดได้ว่าเป็นมันสมองของทีม ผมขอมอบคำนี้ให้ว่า "เพื่อนที่พึ่งแห่งความรู้และปัญญา"

2.กอล์ฟ ยายคนนี้ตัวค่อนข้างเล็กจัดได้ว่าเตี้ยที่สุดในกลุ่ม แต่เธอก็มีดีที่เธอไม่คอยพูดมาก ถึงอย่างนั้นก็เถอะถ้าเธอรู้นะพูดไม่หยุด ประเภทเถียงใจขาดดิ้น แต่เธออ่อนหวานที่สุด ผมขอมอบคำนี้ให้ว่า"เพื่อนที่พึ่งแห่งความอบอุ่น"

3.บัว อีเจ้คนนี้ทำให้เรารู้ทันที่ว่า หญิงสมัยบางระจันเป็นอย่างไร ใช่แล้วครับเธอดูแข็งแรงกำยำ แต่หัวใจของเธอตรงข้ามกับรูปร่างอย่างสิ้นเชิง แต่สิ่งที่เอทำให้ผมหลงใหลคือ เธอกับผมแค่มองตากันก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไรและผมก็พึ่งเธอได้ทุกเรื่องจัดว่าเปรียบเป็นคนรับใช้ผมก็ได้ ขอมอบให้ "เพื่อนที่พึ่งแห่งรู้ใจ"

4.หมู หญิงคนนี้เธออ่อนหวานมาก จนบางครั้งดูอ่อนแอ แต่เธอก็ใช้ชีวิตได้อย่างดีเยี่ยมในมหาวิทยาลัย แต่ผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ถ้าเธอไม่มีบัว ชีวิตจะเป็นอย่างไร ยามเมื่อผมพูดอะไร คิดอะไร เธอมักจะตามใจผม กับเพื่อนคนอื่นแต่ถ้าเธอโมโหล่ะก็น่ากลัวมาก ผมขอมอบคำนี้ให้เธอ"เพื่อนที่พึ่งแห่งความคิด"

5.เต้ สำหรับหนุ่มคนนี้เป็นเด็กที่จัดว่าบ้านนอกที่สุด แต่เขาก็มีสิ่งที่ดีกว่าหนุ่มไหน ๆ นั่นคืดสามารถดึงดูดเพศเดียวกันได้อย่างดี เมื่อผมอยู่กับเขารู้สึกปลอดภัย แม้บางครั้งเขาอาจจะรุนแรง และชอบทะเลาะกัยผมมากที่สุด แต่จริง ๆ แล้วผมนะไม่ได้เกลียดเขาตามคำพูดหรือการกระทำหลอก แค่อยากแซว แต่ไม่รู้มันชอบแกล้งผม ผมอยากให้มันรู้ว่ามันคือ "เพื่อนที่พึ่งแห่งความปลอดภัย"

6.บ๊วย ตาคนนี้เป็นสุภาพบุรุษมาก ๆ เสียสละทุกอย่างได้เพื่อผม ไม่เคยเถียงผม เป็นคนใจดี และค่อยช่วยผมให้ผมอิ่ม สบาย มีความสุข อยู่กับเขาแล้วหายเครียด เพราะมันจะพาออกนอกเรื่องดี ๆ อยู่เรื่อย จัดได้ว่า "เพื่อนที่พึ่งแห่งความสุข"

7.หมวย อียายคนนี้ว่านอนสอยนง่ายและเชื่อฟังผมมากที่สุด เนื่องจากไร้เดียงสา ยามผมพูดหรืดทำอะไรหลุด ๆ ยายคนนี้ขำจนเกือบตายจริง ๆ เธอมีเสน่ห์ น่ารัก แบนและบาง แต่เธอดีมากค่อยเติมเต็มชีวิตผม ทั้งการกิน การอยู่ อุปกรณ์การเรียน แม้กระทั่งใช้เธอ เธอก็ยินดีอย่างเต็มใจ ขอมอบแด่เธอว่า "เพื่อนที่พึ่งแห่งชีวิต"

ผมรู้สึกดีมากที่ได้รูจักพวกนี้ ทำให้ผมรู้รสชาติของชีวิตมากมาย ได้ยิ้ม สนุกสนานร้องไห้ ทุกข์ เหงา เหนื่อย ท้อแท้ มีกำลังใจ อิ่ม บ้า อดทน สบาย เครียด สับสน แย่ มันส์ .....คุณครูโต๊ด......

ความประทับใจในมหาวิทยาลัยบูรพา


ได้เรียนรู้ในสิ่งใหม่ ๆ มากมาย ทั้งการเรียนระดับอุดมศึกษา การอยู่หอ เพื่อนใหม่แปลก ๆ มากมาย การรับน้องใหม่ กิกรรมแปลก ๆ มากมาย และที่สำคัญได้ใช้ชีวิตที่เป็นตัวของตัวเอง ได้เรียนในสิ่งที่ชอบคือ "การเรียนเป็นครูคณิตศาสตร์" ชีวิตของคนเรานั้นมีอะไรตั้งมากมายเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา เพราะผมเชื่อว่า "คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้" ......ครูโต๊ด.....