อันตัวผมมีชื่อว่า "คุณครูโต๊ด" ชีวิตและโชคชะตาได้พัดพาให้ผมได้มาอยูที่มหาวิทยาลัยบูรพา ทำให้เราทั้งแปดที่ไม่เคยได้รู้จักกันมาพบกัน ในศึกษาศาสตร์สอนเลขนั่นเอง จัดเป็นเพื่อนใหม่ครั้งแรกในรั้วมหาวิทยาลัยเป็นว่ามารู้จักพวกนี้กันเลย
1.เบนซ์ คนนี้เนี่ยนะไม่อ้วนจัดว่าหุ่นดี แค่อวบไปนิดหน่อย แต่ความอวบของเธอไม่เป็นอุปสรรคกับชีวิตของเขาเขาจัดว่าเป็นที่พึ่งทางการเรียนได้อย่างดีเยี่ยมจัดได้ว่าเป็นมันสมองของทีม ผมขอมอบคำนี้ให้ว่า "เพื่อนที่พึ่งแห่งความรู้และปัญญา"
2.กอล์ฟ ยายคนนี้ตัวค่อนข้างเล็กจัดได้ว่าเตี้ยที่สุดในกลุ่ม แต่เธอก็มีดีที่เธอไม่คอยพูดมาก ถึงอย่างนั้นก็เถอะถ้าเธอรู้นะพูดไม่หยุด ประเภทเถียงใจขาดดิ้น แต่เธออ่อนหวานที่สุด ผมขอมอบคำนี้ให้ว่า"เพื่อนที่พึ่งแห่งความอบอุ่น"
3.บัว อีเจ้คนนี้ทำให้เรารู้ทันที่ว่า หญิงสมัยบางระจันเป็นอย่างไร ใช่แล้วครับเธอดูแข็งแรงกำยำ แต่หัวใจของเธอตรงข้ามกับรูปร่างอย่างสิ้นเชิง แต่สิ่งที่เอทำให้ผมหลงใหลคือ เธอกับผมแค่มองตากันก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไรและผมก็พึ่งเธอได้ทุกเรื่องจัดว่าเปรียบเป็นคนรับใช้ผมก็ได้ ขอมอบให้ "เพื่อนที่พึ่งแห่งรู้ใจ"
4.หมู หญิงคนนี้เธออ่อนหวานมาก จนบางครั้งดูอ่อนแอ แต่เธอก็ใช้ชีวิตได้อย่างดีเยี่ยมในมหาวิทยาลัย แต่ผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ถ้าเธอไม่มีบัว ชีวิตจะเป็นอย่างไร ยามเมื่อผมพูดอะไร คิดอะไร เธอมักจะตามใจผม กับเพื่อนคนอื่นแต่ถ้าเธอโมโหล่ะก็น่ากลัวมาก ผมขอมอบคำนี้ให้เธอ"เพื่อนที่พึ่งแห่งความคิด"
5.เต้ สำหรับหนุ่มคนนี้เป็นเด็กที่จัดว่าบ้านนอกที่สุด แต่เขาก็มีสิ่งที่ดีกว่าหนุ่มไหน ๆ นั่นคืดสามารถดึงดูดเพศเดียวกันได้อย่างดี เมื่อผมอยู่กับเขารู้สึกปลอดภัย แม้บางครั้งเขาอาจจะรุนแรง และชอบทะเลาะกัยผมมากที่สุด แต่จริง ๆ แล้วผมนะไม่ได้เกลียดเขาตามคำพูดหรือการกระทำหลอก แค่อยากแซว แต่ไม่รู้มันชอบแกล้งผม ผมอยากให้มันรู้ว่ามันคือ "เพื่อนที่พึ่งแห่งความปลอดภัย"
6.บ๊วย ตาคนนี้เป็นสุภาพบุรุษมาก ๆ เสียสละทุกอย่างได้เพื่อผม ไม่เคยเถียงผม เป็นคนใจดี และค่อยช่วยผมให้ผมอิ่ม สบาย มีความสุข อยู่กับเขาแล้วหายเครียด เพราะมันจะพาออกนอกเรื่องดี ๆ อยู่เรื่อย จัดได้ว่า "เพื่อนที่พึ่งแห่งความสุข"
7.หมวย อียายคนนี้ว่านอนสอยนง่ายและเชื่อฟังผมมากที่สุด เนื่องจากไร้เดียงสา ยามผมพูดหรืดทำอะไรหลุด ๆ ยายคนนี้ขำจนเกือบตายจริง ๆ เธอมีเสน่ห์ น่ารัก แบนและบาง แต่เธอดีมากค่อยเติมเต็มชีวิตผม ทั้งการกิน การอยู่ อุปกรณ์การเรียน แม้กระทั่งใช้เธอ เธอก็ยินดีอย่างเต็มใจ ขอมอบแด่เธอว่า "เพื่อนที่พึ่งแห่งชีวิต"
ผมรู้สึกดีมากที่ได้รูจักพวกนี้ ทำให้ผมรู้รสชาติของชีวิตมากมาย ได้ยิ้ม สนุกสนานร้องไห้ ทุกข์ เหงา เหนื่อย ท้อแท้ มีกำลังใจ อิ่ม บ้า อดทน สบาย เครียด สับสน แย่ มันส์ .....คุณครูโต๊ด......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น